ادغام؟ این چنین می شود!

در سال 2015 به سرعت پناهندگان بسیار زیادی به آلمان و بایرن آمدند. در ابتدا برای اینهمه افراد کورس های آلمانی بصورت کافی وجود نداشت. این خالیگاه را ما پر ساخته ایم. ما نمی خواستیم افراد جوان در اثر انتظار و هیچ کار نکردن بی علاقه شوند.

هر کورس توسط حد اقل یک معلم ویک مددگار - یک داوطلب, تدریس می گردد . معلم ها این کار را در هنگام فراغت خود انجام می دهند، بعضی از آنها متقاعد هستند. علاوه بر آن ما در تیم خود یک کشیش کاتولیک ویک کشیش پروتستانت داریم. آنان به افراد جوان درس اخلاق می دهند وبه ایشان نورم ها و ارزش های را که بر اساس آن زندگی در بایرن عمل می کند، یاد می دهند.

ما ریاضیات هم درس می دهیم، همچنین مطالعات محلی و تخصصی، جامعه شناسی، جغرافیه – در واقع همه چیز. یک کورس کامپیوترهم عرضه می گردد. ما در نظر داریم تا شاگردان خود را در دراز مدت برای اخذ شهادتنامه و آنان را برای بازار کار آماده بسازیم.

درست است. پس زمینه های آموزشی خیلی تفاوت دارند. از بی سواد تا فارغ التحصیل مکتب عالی، همه چیز نشان داده شده است. این البته این یک وظیفه بزرگ است، اما همه بخوبی پیشرفت می کنند.

البته این یک تغییر است، بیش از همه برای کسانی که در وطن شان قادر نبودند به مکتب بروند. اما این جوانان ما می دانند که آموختن آلمانی چقدر برای شان مهم است. آنها می خواهند کار کنند و بر پای خود ایستاده شوند.

البته از دریافت این جایزه خوب خوشحال هستیم. اما چیزی که واقعا ما را دلگرم می سازد، کار با انسان ها است. همه با علاقه فراوان به موضوع مشغول اند. پیوند جمعی میان پناهندگان و مردم محلی دایما بیشتر رشد می کند. با مشارکت همدیگر می توانیم خیلی چیز ها را پیش ببریم.

من ورود پناهندگان به آلمان را به عنوان چالش زمان ما محسوب می کنم. ما طالع داشته ایم که در آلمان به دنیا آمده ایم و آنهم در بایرن زیبا. نسل من همیشه روبه بالا رفته است! ما جنگ را تجربه نکرده ایم، فقر را تجربه نکرده ایم. حالا زمان آن رسیده است که تقسیم نماییم.