فرهنگ لغات فرار و پناهندگی

خارجیان جهت اقامت در آلمان اساسا به اجازه اقامت ضرورت دارند. افرادی که به عنوان پناه جوی مستحق یا پناهنده برسمیت شناخته می شوند، اجازه اقامت سه ساله دریافت می نمایند. کسانی که بهره مند از حمایت تکمیلی اند یا در مورد شان منع اخراج از آلمان وجود دارد، اجازه اقامت یکساله دریافت می نمایند. اجازه اقامت می تواند تمدید گردد یا اینکه به یک اجازه سکونت نا محدود تبدیل شود.

پناه جویان و درخواست کنندگان پناهندگی باید منتظررسیدگی و تصمیم گیری بر درخواست پناهندگی یا وضعیت پناهندگی شان بمانند. آنها اجازه دارند تا هنگام فیصله دوسیه شان در آلمان اقامت نمایند. پس از آن یا اجازه اقامت می گیرند یا اینکه فیصله مبنی بر رد درخواست شان ضمیمه دستور خروج و ترتیبات اخراج از آلمان را حاصل می کنند. در ضمن امکان خروج داوطلبانه پیش از پیش نیز وجود دارد.

به عنوان یک قاعده، دارندگان تعلیق موقت اخراج ممکن است در ابتدا تنها در ایالت فدرال خود (§ ۶۱ قانون اقامت) اقامت داشته باشد. با این حال، این محدودیت فضایی ("تعهد اقامت") در صورتی که خارجی به مدت سه ماه اجازه اقامت، تحمل یا اجازه اقامت در آلمان را داشته باشد، توسط قانون اعمال نمی شود. با این حال، می توان دوباره در مورد متخلفان، مظنونین به جرم مواد مخدر و افراد تحمل شده ای که اقدامات ملموس برای پایان دادن به اقامت شان قریب الوقوع است، دستور داد.

یک خارجی تحمل شده که معیشتش تأمین نمی شود، موظف است اقامتگاه عادتی خود را در محل خاصی (به اصطلاح شرط اقامت) به عهده گیرد. این وضعیت اقامت با بهره برداری از قانون به وجود می رود. مگر اینکه در غیر این صورت توسط اداره مهاجرت دستور داده شود، این محل اقامت است که خارجی در زمان تصمیم گیری در مورد تعلیق موقت اخراج در آن زندگی می کرد.

اطلاعات بیشتر در مورد بایرن پورتال

نظر به اجراآت دوبلین هر درخواست پناهندگی در اتحادیه اروپا همچنین در کشور های ناروی، آیسلند، لیختن اشتاین و سویس فقط از طرف یک دولت می تواند مورد بررسی قرار گیرد. قرار داد دوبلین تصریح می کند که متقاضیان پناهندگی در خواست پناهندگی شان را باید در همان کشوری ارائه کنند که نخست به آن مواصلت کرده اند. همچنین این را واضح می سازد که کدام مملکت مسوول رسیدگی و ارزیابی در خواست پناهندگی است . در سال های گذشته به دلیل ورود بی اندازه پناه جویان مبرهن شده که این مقررات چندان قابل اجرا نبوده اند.

اخراج، اجرای جبری حکم خروج خارجیانی است که هیچگونه حق اقامت ندارند و در مورد شان سند منع اخراج موجود نیست.

BAMF مخفف (Bundesamt für Migration und Flüchtlinge) "اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان" می باشد. مرکز این اداره در شهر نورنبرگ است و حدود 50 دفتر بیرونی در سراسر آلمان دارد. دفتر های بیرونی رسیدگی به درخواست های پناهندگی را به پیش می برند. متقاضیان پناهندگی در خواست های شان را شخصا ضمن یک مصاحبه به این دفاترتقدیم می دارند. هر دوسیه بصورت جداگانه بررسی می گردد.

قانون راجع به اقامت، کار و ادغام اجتماعی خارجیان در آلمان (قانون اقامت) چارچوب ادغام کسانی را که پس زمینه ی مهاجرت داشته طور قانونی و دوامدار در خاک آلمان بسر می برند در زندگی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در جمهوریت آلمان فدرال میسر می سازد. با کورس های ادغام که در قانون اقامت پیشبینی شده پیشنهاد اساسی جهت ادغام برای کسانیکه به شکل دوامدار در اینجا می مانند، مد نظر گرفته شده است.

هدف کورس ادغام شایع ساختن موفقیت آمیز زبان، سیستم حقوقی، فرهنگ وتاریخ آلمان می باشد. شرکت کنندگان کورس از اینطریق باید به حدی با مناسبات زندگی در آلمان آشنا شوند که بدون کمک افراد ثالث خودشان به تنهایی تمام امور زندگی روزمره خود را پیش برده بتوانند.

حکومت ایالت بایرن از تلاش های افرادی که بصورت قانونی برای مدت مدید در آلمان بسر میبرند در زمینه ادغام اجتماعی پشتیبانی می نماید. علاوه بر آن شبکه ی وسیعی از مراکز مشاوره برای مهاجرت- همپا با اکمال هدفمند پیشنهادات مشاوره اساسی دولت فدرال- و اقدامات خاص در زمینه رهنمود اساسی برای تشویق ادغام افراد با پس زمینه ی مهاجرت را ترویج می نماید (رهنمود های ادغام- IntR). همچنین یک برنامه کار خانگی بیرون از مکتب با تاکید بر تشویق زبان آلمانی برای مهاجران را پشتیبانی می نماید. قانون ادغام اجتماعی بایرن(BayIntG) به ادغام هدف و جهت می بخشد. این قانون بر اصل تشویق و توقع تاکید دارد و اصول روشنی برای یک همزیستی خوب ارائه می نماید.

مهاجرینی که بشکل دوامدار و بصورت قانونی در بایرن اقامت می نمایند، باید زبان آلمانی و فرهنگ حاکم را شناخته به آن ارج گذارند و از جانب خود پذیرش و تحمل پذیری را تجربه نمایند. خطوط اساسی حکومت ایالتی بایرن در باره خارجیان، مهاجرین یهودی همچنین دیربازگشتگان به وطن و نیز تمام معلومات دیگر در موارد گوناگون را می توانید در وبسایت وزارت کار و امور اجتماعی، خانواده و ادغام اجتماعی بایرن مطالعه نمایید.

منبع: وزارت دولت ایالت بایرن.به کتاب –اجتماعی

ازدواج و خانواده در جامعه ما از ارزش خاصی که توسط قانون حمایت می شود، برخور دار اند. این حمایت شامل مهاجرین نیز می گردد. کسیکه تابعیت اتحادیه اروپا را ندارد اساسا تحت شرایط خاصی امکان الحاق خانواده اش را بدست می آورد.

تصمیمگیری در مورد اینکه شرایط الحاق خانواده موجود است توسط دفتر محلی خارجیان با در نظرداشت قوانین معتبر رایج صورت می گیرد.

معلومات بیشتر راجع به موضوع الحاق فامیل را می توانید در وبسایت اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان بیابید

کسی حق دریافت هزینه یا پول بیکاری دارد که بیکار باشد، دوره واجد شرایط بودن را سپری کرده باشد، خودش را به عنوان بیکار در آژانس کار ثبت و درخواست ارائه کرده باشد.

اطلاعات بیشتر را می توان در پورتال بایرن یافت

پناه جویان یا متقاضیان پناهندگی افرادی اند که از اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگی خواستار شناسایی شان به عنوان کسانی که مورد پیگرد سیاسی قرار گرفته یا پناهنده می باشند، گردیده اند و دوسیه شان هنوز در جریان است.

پناه جویان مستحق خارجیانی اند که تقاضای پناهندگی شان بر اساس ماده 16 الف قانون اساسی آلمان از سوی اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان برسمیت شناخته شده است.

حق پناهندگی افرادی دارند که مورد پیگرد سیاسی, ، به مفهوم دیگر تحت پیگرد توسط ارگان های یک دولت, قرار گیرند. افرادی که از سوی دولت تعقیب نمی گردند، اما در کشور های خود به دلایل نژادی، مذهبی یا وابستگی به یک گروه اجتماعی زیر خطر قرار دارند، می توانند به عنوان پناهنده برسمیت شناخته شوند.

در قانون اساسی آلمان درج است: "کسانی که مورد پیگرد سیاسی اند، از حق پناهندگی بهره مند می شوند." حق پناهندگی در آلمان یک حق بنیادی است- همانند حقوق حفظ کرامت انسان، برابری تمام انسان ها و آزادیهای عقیده و بیان.

بر اساس قانون پناهندگی، هویت پناهجویان بیش از ۱۴ سال باید با اقدامات شناسایی تأمین شود. برای این منظور عکس گرفته می شود و اثر انگشت هر ده انگشت گرفته می شود. اگر یک پناهجو هنوز به سن ۶ سالگی نرسیده باشد، ممکن است فقط عکس گرفته شود.

اگر کشور اصلی پناهجو نامشخص باشد، مثلاً به این دلیل که بدون گذرنامه به آلمان آمده است، تحلیل زبان انجام می شود. کارشناسان از ضبط صدا برای تعیین خاستگاه پناهجو استفاده می کنند.

پناهندگانی که به آلمان می آیند به ایالت های مختلف تقسیمات می گردند. این کار از طریق سیستم "ایزی EASY" وابسته به سیستم تکنالوجی معلوماتی اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان تحت عنوان "توزیع اولیه پناهجویان" (Erstverteilung der Asylbegehrenden) صورت می گیر د. هر پناهنده باید به یکی از شعبه های بیرونی ثبت شود. این سیستم تعیین می کند که در تمام آلمان در کدام مرکز پذیرش اولیه کدام درخواست پناهندگی مورد بررسی قرار بگیرد. این موضوع وابسته به این است که از یکطرف کشور مبدأ در کدامیک از دفتر های بیرونی مورد بررسی قرار می گیرد و از سوی دیگر تقسیمات بر اساس "قرارداد کونیگ اشتاین" که سهمیه هر ایالت را مشخص می سازد، تعیین می گردد.

حمایت تکمیلی، یا حمایت جانبی برای افرادی تضمین می گردد که به عنوان پناهنده شناخته نمی شوند و پناهندگی دریافت نمی نمایند.در صورتیکه خطر شکنجه، اعدام یا خطر بزرگ از طریق منازعات مسلحانه در کشور شان آنها را تهدید نماید, آنها اخراج نمیگردند. در اینصورت شخص مورد نظر اجازه اقامت دریافت می نماید و می تواند طور موقت در آلمان باقی بماند.

خارجی کسی هست که نظر به ماده 116 بند 1 قانون اساسی آلمان (GG) آلمانی نباشد. ماده 116 بند 1 قانون اساسی در قدم اول به داشتن تابعیت آلمان تاکید می کند.

خارجیان کم سن بدون همراه (umA) دختران و پسران زیر 18 سال اند که بدون مشایعت والدین یا دیگر سرپرستان شان به آلمان فرار کرده اند. آنها به عنوان افراد کم سن وسال زیر حمایت ویژه قرار می گیرند. آنها اول پس از تایید کم سن بودن شان اساسا از سوی دفتر جوانان – یوگند امت- در منطقه ورود شان طور موقت مورد حمایت قرار گرفته و زیر سقف کمک جوانان آورده می شوند. در چارچوب تقسیمات سرتاسری پناهندگان به ایالات محتلف، این جوانان نیز بر اساس قرارداد کنیگ اشتاین به ایالت های فدرال تقسیم می گردند، به استثنای مواقعی که ممانعتی برای تقسیمات موجود باشد (مانند مریضی و عدم توانایی مسافرت، امکان یکجا شدن با خانواده و غیره).

درخواست پناهندگی باید شخصا به اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان (BAMF) یا در یکی از شعبات بیرونی آن ارائه گردد. درخواست پناهندگی آلمان را نمی توان در سفارت خانه ها یا کنسولگری های آن در خارج ارائه کرد. متقاضیان پناهندگی باید ضمن مصاحبه توضیح بدهند که چگونه و چرا زیر پیگرد قرار گرفته اند. در صورت امکان آنها باید شواهدی نیز برای ثبوت ارائه نمایند (طور مثال اسناد و مدارک و غیره). هر درخواست همیشه به شکل انفرادی بررسی می شود. اگر درخواست پناهندگی رد شود، فرد متقاضی باید آلمان را ترک نماید.

مشاوره در مورد به رسمیت شناختن صلاحیت حرفه ای خارجی

کسی که از خارج شهادتنامه یا سند گرفته است، می تواند آنرا با اسناد مشابه آلمانی ارزشگزاری نماید. مقامی که مسوول این کار است در یک روند شناسایی اسناد را مورد بررسی قرار می دهد. در ضمن این پروسه، تصدیق مسلکی خارجی با معادل آلمانی آن (یعنی رشته مورد نظر) مقایسه می گردد.

درخواست تایید ارزشگزاری اسناد تنها وقتی پذیرفته می شود که سند صادره از خارج واجد شرایط باشد. افراد غیر مسلکی یا نیمه ماهر بدون شهادتنامه رسمی نمی توانند درخواست بررسی و ارزش یابی حرفه خود را بدهند.

اطلاعات بیشتر در مورد بایرن پورتال

قانون ادغام اجتماعی بایرن (BayIntG) بتاریخ 1 جنوری 2017 نافذ گردیده است. در این قانون، مرام و جهت ادغام تصریح شده است.

افرادی که به بایرن می آیند باید تمام انتظارات مطروحه نظام حقوقی و ارزش های معتبر آن را بپذیرند، تأیید نمایند و آن را به مثابه مقیاس قابل اجرای کنونی خود قبول نمایند. مهاجرانی که طور قانونی بصورت دایمی در بایرن زندگی خود را سپری می نمایند، باید زبان آلمانی را فراگرفته، فرهنگ حاکم را بشناسند و ارج گذارند و از جانب خودشان پذیرش دیگران و تحمل پذیری را تجربه نمایند.

در چارچوب ادغام اجتماعی که در بالا ذکر گردید، ما برای مهاجران در تمام مراحل سن و سال شان به ارائه ارزش ها، فراگیری زبان آلمانی، دسترسی به تحصیل، فرصت های آموزش حرفه ای و کاریابی اهمیت خیلی بزرگ داده ایم. قانون ادغام اجتماعی بایرن ادغام را به عنوان یک وظیفه عمومی اجتماعی میپذیرد. در آنجا توقع شرکت از همه می رود، هم مراجع دولتی و هم غیر دولتی. طور مثال این قانون نقش عمده کمون ها را در بایرن برجسته می سازد و از اقتصاد بایرن به عنوان شریک مرکزی یاد می کند

قانون اقامت نکات عمده را تنظیم می کند: ورود، اقامت، سکونت، شغل و پایان یافتن مدت اقامت خارجیان. علاوه بر آن، در قانون اقامت هدف با اهمیت سیاسی خارجیان در زمینه تشویق به ادغام نیز گنجانده شده است. اصول اساسی اقدامات دولتی در مورد ادغام اجتماعی در مواد 43-a45 قانون اقامت درج گردیده و از طریق مقررات در اجرای کورس های ادغام برای خارجیان همچنین دیربازگشتگان به وطن تحقق می یابد. عملکرد قانون اقامت شامل آزادی رفت و آمد شهروندان کشور های عضواتحادیه اروپا و اعضای خانواده های شان و دیپلمات ها نمی گردد.

این قانون به شکل سرتاسری اندازه و مقدار کمک ها و خدمات برای پناه جویان محتاج به پشتیبانی، افراد دارای مدارا و خارجیانی که با تکمیل اجراآت مجبور به خروج از آلمان هستند، را تعیین می نماید. وزارت کشور ایالت باواریا عالی ترین مرجع اجرای این قانون در بایرن می باشد.

کشور های امن مبدأ ممالکی اند که در آنها افراد را هیچگونه پیگرد سیاسی یا مجازات غیر انسانی تهدید نمی کند. در آلمان در کنار کشور های عضو اتحادیه اروپا، ممالک آلبانیا، بوسنی هرزه گوینی، کوزوو، مقدونیه، مونتنگرو و صربستان همچنین کشور های افریقایی گانا و سنگال به عنوان کشور های امن محسوب می شوند. درخواست پناهندگی از شهروندان هر یک از این ممالک بی اساس است، مگر اینکه درخواست کننده بتواند ضد آن را ثابت نماید. اینگونه درخواست ها می توانند زودتر فیصله شوند. در اکثریت کامل این درخواست ها رد می شوند. درخواست دهنده می تواند با حمایت طور داوطلبانه از کشور خارج شود یا اینکه توسط مسوولان مربوطه برگردانده می شود.

کشور های امن ثالث کشور های عضو اتحادیه اروپا، ناروی و سویس می باشند. فرد خارجی که از یکی از این کشور ها به آلمان بیاید ، اصولا از حق حمایت پناهندگی در آلمان بر خوردار نمی شود. وی به عنوان پناهنده مستحق شناخته نمی شود. شناسایی به عنوان پناهنده مستحق تحت شرایط بسیار سختی در چند حالت بسیار معدود استثنایی که از سوی قانون تعیین گردیده، انجام گرفته می تواند.

کسی که قادر نیست از پهلوی خود مصارف زندگی اش را تامین نماید، بر اساس قانون امور اجتماعی XII حق دریافت کمک شخصی و اقتصادی دارد. این کمک ها باید مطابق به احتیاجات خاص فردی باشند، وی را به کمک برای خودش قادر سازند، شرکت وی را در زندگی اجتماعی ممکن سازند و پیشبرد یک زندگی انسانی مناسب را تامین نمایند.

خارجی ها مستحق دریافت خدمات کمکی برای اعاشه، دریافت کمک هنگام مریضی، کمک هنگام حاملگی و جریان مادر شدن، همچنین کمک جهت پرستاری می باشند، در صورتی که واقعا در داخل کشور زندگی نمایند. علاوه بر خدمات متذکره در بالا، خارجیانی که دارای اجازه سکونت یا یک عنوان اقامت دارای موعد معین باشند و برای مدت طولانی در آلمان اقامت نمایند، می توانند در کل از تمام خدمات قانون امور اجتماعی XII (مانند خدمات ادغام برای افراد معلول ) بهره مند شوند.

اطلاعات بیشتر در مورد پورتال بایرن

خارجیان بیوطن، پناهندگان مستحق، پناهندگان و پناهجویان بطور عموم مانند شهروندان آلمان از عین تأمینات اجتماعی برخوردار اند. این موضوع بخصوص در مورد بیکاری، بیمه اجتماعی، ترویج تحصیل حرفه همچنین ارائه کمک اجتماعی/ سوسیال صدق مینماید.

در صورت نیاز، این خارجی ها که وضعیت اقامت امن دارند، بر اساس کتاب ۲ قانون اجتماعی یا کتاب ۱۲ قانون اجتماعی مزایایی دریافت می کنند.

UNHCR (United Nations High Commissioner for Refugees) کمشنری عالی ملل متحد برای پناهندگان است. مرکز پناهندگان ملل متحد در سطح جهانی جهت تامین پناهندگی به پناه جویان در کشور های دیگر فعالیت می کند. همچنین کمشنری عالی ملل متحد همراه با دیگر سازمان های کمکی در کشور های زیادی مواد غذایی، البسه، خیمه و کمک های طبی در دسترس آوارگان کمپ ها قرار می دهد.

کنوانسیون پناهندگان ژنیو کسی را به عنوان پناهنده تعریف می کند که خارج از مملکتی که تابعیتش را دارد زندگی می کند یا در همان مملکت سکونت اصلی اش را دارد اما بخاطر نژاد ش، مذهب، ملیت، یا وابستگی اش به یک گروه معین اجتماعی یا به علت عقاید سیاسی اش ترس کاملا مدلل از تعقیب و شکنجه دارد و از حمایت آن مملکت بهره مند شده نمی تواند و یا به خاطر ترس از پیگرد به آن مملکت بر گشته نمی تواند.

در اینجا می توانید راجع به کنوانسیون ژنو معلومات بیشتر حاصل نمایید

پناه جویان مستحق و افراد پناهنده قبول شده ایکه زبان آلمانی بلد نیستند، مجبور به شرکت در یک کورس ادغام می باشند. طرف تماس برای کورس ادغام اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگان می باشد. هر کورس ادغام در برگیرنده یک دوره زبان و یک کورس جهت یابی است. کورس زبان طور معمول 600 ساعت در بر می گیرد، کورس های ویژه 900 ساعت طول می کشند. در کورس زبان مسایل کلی زندگی مطرح می گردند، مانند کار، صحت، تربیه کودکان یا زندگی در خانه. علاوه بر آن اشتراک کنندگان کورس طرز نامه و ایمیل نوشتن، خانه پری فورمه ها، تلفون کردن و یا ثبت نام برای کاریابی را فرا می گیرند. 100 ساعت کورس جهت یابی مسایلی مانند سیستم حقوقی آلمان، تاریخ و فرهنگ، حقوق و وجایب در آلمان، اشکال همزیستی و ارزش های مهم مانند آزادی مذهب، تحمل پذیری و تساوی حقوق را در بر میگیرد.

معلومات بیشتر راجع به کورس های پیشنهادی را در وبسایت اداره فدرال برای مهاجرت و پناهندگی می یابید

استحقاق شرکت در یک دوره ادغام توسط § 44 AufenthG اداره می شود. پناهجویان با اقامت تحمل شده مطابق با § 60 Abs.2 S. 3 AufenthG (دلایل فوری بشردوستانه یا شخصی) نیز می توانند در صورتی که درخواستی را به دفتر فدرال مهاجرت و پناهندگان (BAMF) ارائه دهند، شرکت کنند. اگر شما یک پناهجو با چشم انداز خوبی برای باقی ماندن (مانند سوریه، Eritrea) هستید و قبل از 01.08.2019 وارد کشور شده باشید، می توانید در دوره ادغام نیز شرکت کنید.

اگر درخواست پناهندگی رد می گردد، باید متقاضی پناهندگی خاک آلمان را ترک نماید. ترک آلمان یا بصورت داوطلبانه انجام می یابد و یا اینکه بشکل جبری (اخراج Abschiebung) عملی می گردد. در بعضی مواقع  یک شخص اخراج شده نمی تواند ، بطور مثال وقتی که وی پاسپورت ندارد و یا اینکه مریض می باشد. در این صورت شخص مذکور موقتاً می تواند باقی بماند . او یک مدارانامه (دولدونگ) دریافت می دارد. پس از مدت انتظار سه ماه، دارنده اجازه اقامت موقت می تواند با اجازه کار صادر شده توسط مرجع صالح مهاجرت کار کند، به شرطی که دلایل اخذ اقامت موقت شخصاً با او دروغ نگوید.

در مراکز مراقبت روزانه اطفال، کودکان در طول روز سرپرستی و تربیه می گردند. این مراکز بر اساس گروه های هم سن و سال و گاهی هم گروپ های مختلط فعالیت می کنند. مراکزی که بطور عمده اطفال را بر اساس گروپ سنی قبول می کنند عبارتند از: (مهد کودک 0-3 ساله)، کودکستان (3-6 سال) و مرکز اطفال (6-14 ساله). مراکز مختلط جاهای اند مانند خانه های کودکان، که عرضه خدمات شان شامل کودکان با گروه های سنی(0-14 سال) می گردد.

مراکز مراقبت از کودکان سهم قابل توجهی در تحقق فرصت های آموزشی و زندگی کودکان و آشتی خانواده و اشتغال دارند.

اطلاعات بیشتر در سایت وزارت امور خانواده، کار و امور اجتماعی ایالت باواریا

هر کسی که شامل بیمه اجتماعی است، در چارچوب بیمه صحی قانونی، بیمه تقاعد، بیمه تصادفات بشمول بیمه سن برای زارعان و کشاورزان حق اقدامات ضروری برای حمایت، دسترسی، جهت بهبود و اعاده ی صحت و توانایی جسمی دارد.

بیمه شوندگان بیمه درمانی قانونی حق تداوی بدون محدودیت زمانی دارند، درصورتیکه نیازی برای تشخیص مریضی، تداوی آن، جلوگیری از بدتر شدن بیماری و یا تخفیف شکایت از بیماری ها احساس شود.

تداوی مریضان در پهلوی کار های دیگر شامل مداوای طبی و معاینات دندان از جمله دندان مصنوعی، ارائه دوا و وسایل پانسمان، وسایل تداوی و کمکی دیگر می گردد.

پناهندگان اساسا شامل خدمات عمومی طبی می باشند، اما زیر چتر مراقبت های محدود طبی بر اساس قانون خدمات پناهندکان قرار دارند.

اطلاعات بیشتر را می توان در پورتال بایرن یافت

در صورتیکه درخواست پناهندگی خارجی ها پذیرفته شود، وضعیت پناهندگی شان برسمیت شناخته شود، و اگردارای حمایت تکمیلی و یا مدارا باشند، نباید اخراج گردند.

مفاهیم "Zuwanderung" و . "Zuwanderin und Zuwanderer" برای تمام اشکال مهاجرت عبور از مرز (کوتاه مدت یا دراز مدت) اطلاق می شود.

هنگامی از "Einwanderung" صحبت می شود که موضوع اقامت دایم از قبل مطرح بوده و منظور شده باشد.

در آلمان هنگامی از "Einwanderung" صحبت می شود که موضوع اقامت پیش از پیش بطور دایمی مطرح و منظور شده باشد.

مفاهیم "Zuwanderung" و "Zuwanderin und Zuwanderer". برای تمام اشکال مهاجرت عبور از مرز (کوتاه مدت یا دراز مدت) اطلاق می شود.

بر اساس موافقت نامه کنیگ اشتاین باید تقسیم عادلانه متقاضیان پناهندگی در ایالات آلمان انجام یابد. این موافقت نامه سهمیه ی هر ایالت را سالانه از نو محاسبه می کند. اساس محاسبه بر مقدار مالیات پرداخت شده و نفوس هر ایالت استوار است. سهمیه پذیرش برای ایالت بایرن در سال 2016 عبارت از 15.5 در صد بود.

تمام آلمانی ها می توانند شغل, محل کار و محل آموزش حرفه را آزادانه انتخاب نمایند. عین چیز در مورد کارگران کشور های عضو اتحادیه اروپا (EU) نیز صدق میکند. پس از انفاذ قرارداد حوزه اقتصادی اروپا (EWR)، شهروندان این کشور ها نیز کاملا آزادی رفت و آمد دارند. شهروندان کشور های که عضو اتحادیه اروپا نیستند در آلمان از آزادی کامل رفت و آمد بهره مند نمی شوند. آنها به اجازه اقامت ضرورت دارند تا بر اساس آن بتوانند در اینجا شروع بکار کنند. اقامت از سوی دفترامورخارجیان منطقه صادر می گردد.

کارگران و کار فرمایان همچنین افراد دیگر حق دریافت معلومات و مشاوره در مورد تمام مسایل بازار کار، ادامه تحصیل بیشتر حرفه، تشویق به پذیرش کار، انتخاب و اشغال محل وظیفه، (مشاوره برای بازارکار) همچنین انتخاب حرفه بشمول تغییر شغل (مشووره پیرامون شغل) را دارند.

آژانس ها و مراکز کار مسوول امور فوق می باشند.